Ik weet nog alsof het gisteren was, hoe geweldig ik het zelf vond om mezelf elke dag een stapje dichter naar de afreis te knippen. En als de laatste dag mét plakker er afging, waren m'n zus en ik helemaal in extase.
Dit nostalgische gevoel (én dat van samen Songfestival kijken ;-)) is er eentje dat ik zelf zo mooi vond dat ik het graag meeneem in de tijd. Wie weet knippen Nika's kleinkinderen later ook de dagen weg ;-)
En of het deugd zal doen! We hebben in juli ook al wat verlof en zon op onze snoet gehad, maar telkens in ons eigen landje. Zoef de vlieger op, dat doet iets met een mens! Je pakt letterlijk je biezen en laat alles voor heel eventjes achter om een coconnetje-van-drie te vormen en te herontdekken hoe heerlijk het is om gezinnetje te spelen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten