donderdag 6 oktober 2011

Als een tweede thuis

Als ik met vakantie ga, wil ik me daar altijd zo snel mogelijk 'thuis' voelen.
Ik stap mijn kamer binnen, draai rond en snuif de entourage op. Als ik daarbij nog maar 't kleinste vermoeden heb dat ik me er heel misschien niet de volle 100% thuis ga voelen, onderneem ik onmiddellijk actie. Dennis kent dat ondertussen al. Hij heeft maar één blik naar mijn wezen nodig en dan weet hij al "oh jee, die gaat een receptie-klapke doen". Is al menigmaal gebeurd, maar deze keer dus niet. De kamer wat prachtig (met aparte kamer voor Nika, wat gezien haar onrustige slaappatroon een onverwachte meevaller was) en van een ruil-sessie aan de receptie was dus zelfs niet de minste sprake.

Toen ik op het terras kwam en het prachtige uitzicht me de adem ontnam, was het helemaal duidelijk: hier zou ik me best 2 weken helemaal thuis kunnen gaan voelen!


Maar me 'thuis' voelen op vakantie gaat veel verder dan dat hoor. Zo zoek ik me bijvoorbeeld ook 'the perfect spot' aan 't zwembad en daar ben ik dan met geen stokken weg te slaan. Op die stoel staat MIJN naam geschreven. Tot de dag dat er zich plots een vette getatoueerde Brittse troela op mijn stoel had neergevleid - lees neergecrashed - haar lijf en blote tieten met puiz-buin-olie van de volle factor 4 ingesmeerd. Ik dacht dat ik een crisis deed... Twee dagen heeft ze me dat gelapt, the sow (red.: Britse zeug). Maar tegen handdoeken leggen om 7.30u (fucking hell!) was blinky bill niet opgewassen. En sindsdien was mijn plek dus officieel en overduidelijk terug MIJN PLEK. So may I proudly present you: MY chair:

's Morgens bij het ontbijt en 's avonds bij het diner vind ik het prettig om steeds hetzelfde plekje te hebben. Ja, ook aan tafel voel ik me graag 'thuis'.
En dat gevoel drijf ik zelfs door tot in het 'kleinste huisje': ik kies namelijk de hele vakantieperiode steevast voor 't zelfde toilet. Zorgvuldig uitgekozen, want - meen ik te concluderen na inwerkstelling van mijn logisch verstand - de eerste 2 toiletten worden gebruikt door kinderen die de hele bril onderplassen, en de laatste 2 door stinkers en lawaaimakers die hopen ongestoord te blijven als ze voor de uiterste uithoek kiezen. 't Middelste toilet is dus by far de meest interessante bril om je kont op neer te vleien. Ik heb deze doordachte strategie dan ook ononderbroken aangehouden tot de laatste dag.

Voor je gaat denken dat ik een krankzinnige autist van level 1 ben, voeg ik er graag aan toe dat ik ook soms al eens zot doe (door bv om de dag van bikini te wisselen of eens een wodka te bestellen ipv een gin).
Ik moet ook met schaamrood op de wangen toevegen dat er nog een derde keer was dat ik niet op mijn favoriete stoel heb gelegen. En dat kwam niet omdat hij niet vrij was, maar omdat ik in mijn geaircode kamer op mijn bed lag te hopen dat de frisse lucht mijn giga-kater zou wegwaaien. (Met dank aan de heerlijke Nederlandse Nanet die ik heb mogen leren kennen en die verdacht snel mijn buddy is geworden!x).

Maar tot conclusie toch nog even melden:
- dat the three of us een heerlijk vakantie hebben gehad, gevuld met knuffels, dikke zoenen en lachende gezichten.
- dat ik het oprecht meende toen ik de laatste avond met zicht op zee zei "ik was echt graag nog een weekje langer gebleven".
- dat mijn man en ik echt een goei vakantieteam zijn; 2 handen op 1 gebruinde buik.
- dat zon écht vitamienen geeft.
- dat ik nu al aftel naar de volgende vakantie.

We hebben echt een reuze tijd samen gehad...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten