Je zou je achter je pc kunnen zetten en schrijven over hoe zalig het buiten wel is. Of je zet je buiten, midden in die zaligheid, en schrijft er achteraf een keertje over. Dat hebben we de laatste 3 dagen intens gedaan. Buiten gezeten en GENOTEN.
't Is echt héérlijk vertoeven in ons tuintje nu, op 't terrasje, naast 't zwembad; glaasje wijn in de ene hand, "De Franse tuinman" in de andere. Geen intriges ajb. Geen boeken met 100 namen, waarin ik steeds 2 pagina's lees: degene die ik gisteren al eens las maar alweer vergeten ben en degene die ik nu lees om morgen om dezelfde reden opnieuw te lezen. Neen, relaxte romantiek, over zomerse, met bloemen overladen tuinen en een knappe fransman die ze komt onderhouden.
Wat ben ik toch met mijn kont IN DE BOTER gevallen! Ik hou van m'n Lintse tuin waarachter de paardjes staan te grazen. 'k Wil nooit nog ergens anders wonen...
Ik hoop heel hard dat het zonnetje ook weer een glimlach op 't gezicht van m'n vriendinnetjes heeft getoverd de laatste dagen. In het meervoud dus, want ik ben tegenwoordig helaas omgeven door droevige snuiten. Eén voor een gewéldige dames, die allemaal diep in m'n hart zitten en die helaas allemaal mannen hebben die niet beseffen wat voor goud ze in hun handen hebben.
Neen sukkels, 't gras is NIET groener aan de overkant. Hoogstens wat frisser. Maar na 3 zwoele zomerdagen is daar heus ook niets meer van te bespeuren hoor!
Blijf dus nog even zonnetje. En geef naast sproeten vooral ook positieve energie. Genoeg om al m'n vriendinnetjes weer op te laden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten