woensdag 25 januari 2012

Aardje naar haar maartje

Ik was de laatste dagen zó content: mijn dochter was sinds kort officieel hartsvriendinnen met een meisje uit haar klas en plots leek schoolgaan helemaal niet zo erg meer. Geen sippe snoet 's morgens, geen half uur van de allerzachtste pogingen om haar kibbelvrij het bed uit te krijgen. Nee, school was suddenly very cool!
Tot vanmorgen dus... "Ik wil eigenlijk niet naar school." (oh jee hier gaan we weer...) "En waarom dan wel niet lieverd?". "Omdat mijn vriendin niet meer met me wil spelen..." (auw mijn moederhart). Ik had het gevaar vorige week al voelen aankomen en heb toen al eens een klein visje gegooid onder de vorm "Misschien moet je morgen ook nog maar eens terug met een paar andere kindjes spelen". Maar dat had dochterlief niet gehoord. Haar pijlen waren gefocussed.

Dus zit er nu niets anders op dan stilletjes aan weer op te bouwen. Ik deed vanmorgen al een voorzichtige poging à la "En die vriendin dan? En die?" Maar niets kon voorlopig baten. School totally sucks.
Bij zulke situaties keer ik in gedachten altijd even terug naar mijn kindertijd. En de gelijkenis die ik dan zie tussen onze beide karakters is haast hallucinant! Ik kon ook in enkele minuten tijd een nieuwe 'vriendin voor 't leven' hebben en me dan vervolgens  helemaal aan die ene persoon verknochten. Arm in arm de hele speelplaats rond; iedereen mocht zien dat wij best friends forever waren! Tot dat ene kind - geheel terecht - bij zichzelf dacht: "Tijd om eens door te schuiven", en dan was ik daar helemaal het hart van in. Het gevoel van liefdesverdriet dat jaren later pas zou komen, was niets hierbij vergeleken!
Lieve dochter van me, wat wou ik dat je op dat vlak wat meer een aardje naar je vaartje had. Nikske bonden, nikske verknochten, geen frustratie, geen verdriet. Je kleine kinderleventje zou zoveel makkelijker zijn...
Maar vermits je een mens z'n aard niet kan veranderen, zorg ik er vandaag alvast voor dat het thuis oer-gezellig wordt onder ons tweetjes. En ik knuffel je zó hard dat je tegen morgen ieder passerend kind vraagt of zij in plaats van je moeder je beste vriendin wil zijn ;-)

1 opmerking:

  1. An Van den Bergh25 januari 2012 om 13:14

    amaaaaiiii!! So true!! knuffel ze en bezorg dat schatje maar een waanzinnige dag.

    BeantwoordenVerwijderen