Ik vond mijn dochter altijd een moeilijke eter. Ik verweet haar keer op keer dat ze alleen maar wortelstoemp met worst wilde eten en verder altijd zeurde als het iets anders was. Maar toen ben ik dat zaakje eens eerlijk gaan uitspitten en bleek dat ik toch ook wel best een stevige hand in eigen boezem te steken had...
Toen Nika geboren werd kreeg ik van mijn lieve vriendin Charlotte het meest fantastische jonge-moeder-cadeau ever: een Babycook! Tot vlak voor mijn bevalling was ik van het keihard-werkende soort dat geen tijd had om te koken (omdat alle winkels namelijk al gesloten waren op 't gezellige uur waarop ik dagelijks uit mijn bureau strompelde). Dus dat handige toestelletje waarmee je in een wip en een gauw een gezonde babymaaltijd tevoorschijn kon toveren, was van dag één mijn dikke buddy! Ik draaide elke dag een ander prakje, met wortelen als favoriet basisingrediënt "want dat gaat er altijd vlot in". Ik draaide en prakte letterlijk tot het bakje te klein was geworden voor de hoeveelheid voedsel die mijn dochter's buik nodighad.
Ook na het Babycook-tijdperk ging ik dgewoon dustig door met pureren en serveren. En het is in die waas van gemakszucht dat ik dus toendertijd zelf de basis heb gelegd van de zogezegde moeilijke eetgewoontes van dochterlief. We aten zelfs altijd in 2 shiften en de vraag bij ons was niet "Wat schaft de pot vandaag?" maar "Wat schafFEN de potTEN?" Hopeloos...
Sinds ik dus wat minder werk en wat meer tijd in koken en in nadenken over koken kan steken, heb ik beslist dat dat voortaan dus anders moet. Sinds een tijdje eten we zo vaak als we kunnen met ons drietjes samen en eten we gewoon met z'n allen wat dé pot (enkelvoud) schaft. En wat blijkt nu? Wonderbaarlijk genoeg lust mijn dochter dus eigenlijk zo goed als alles! Gisteren at ze nog met veel smaak 'pittige Marokkaanse balletjes' met munt én kaneel én komijn én paprika's én aubergines en zo en al. "Lekker mama", zei ze vlotweg, en ze at gewoon de hele handel op!
Zo zie je dus maar: je oogst wat je zelf gezaaid hebt.
De creatieve kook-bal ligt dus in mijn kamp ;-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten