Vrouwenvragen

Zat ik gisteren paardensteak te eten in den Armel Duvel, achter de Bourla, waar we na 't eten naartoe zouden gaan voor een feestje. De steak was heerlijk en 't gezelschap nog beter. 3 geweldige vrouwen; alledrie - geheel onterecht - single. En dan komen de grote mannenvraagtekens uiteraard onvermijdelijk naar boven. "Ga ik hem nog eens tegenkomen? En wanneer dan? En wat als je er dan mee thuiskomt en het blijkt plots één of andere creepy freak te zijn? En wat als hij al kinderen heeft, hoe zou ik daar dan mee omgaan? En als ik die kinderen nu eens volledig niet kan uitstaan, wat moet er dan gebeuren?" Allemaal vragen die je je niet stelde toen je single was op je 20ste maar dus wel als je op je 35ste (terug) single bent.  
Ik ben oprecht blij dat ik die vragen niet in m'n hoofd heb wonen. En ik wéét ook dat ik NIET goed zou zijn met een ander zijn kinderen. Ik ben nu eenmaal niet zo'n uit-de-kluiten-gewassen-breng-ze-maar-allemaal-naar-mij-kinder-lover (op mijn eigen creatie na uiteraard ;-)).
Dus heb ik m'n man 's nachts maar een extra dikke knuffel gegeven. En gezegd dat we 't verdekke goed hebben samen. En of hij dat wel goed besefte.
Oh ja, dat feestje, daar zijn we uiteindelijk niet geraakt. We hadden nog net genoeg energie over voor een slaapmutsje in De Duifkens...