Networking? My ass!

Ik ging dus donderdag nog eens sociaal doen en naar een mediafeestje gaan, na een volledig jaar van Lints isolement, remember? En zin dat ik er in had! Valérie en ik trokken in onze nopjes naar 't verre Brussel en daar begon het eigenlijk al te wringen: een uur en een kwart rijden om dan je auto ergens te parkeren in ghetto-land in de hoop hem daar een paar uur later nog terug aan te treffen. Vervolgens de zaal in voor de uitreiking van de print awards. Ik schrok eerst al van de jonge gemiddelde leeftijd van 't publiek: er was duidelijk een nieuwe generatie huppel-kut-accountjes afgegooid - man man, en streken!!! Het aantal 'anciens' en bekende gezichten wordt met elk feest beperkter. Vervolgens een hoop zie-mij-eens-creatief-wezen-smoelen op het podium voor hun prijs. Na 3 lauwe Vedetten (dat heb je als alles gesponsord is en er zelfs geen geld is voor een goeie frigo), hoopten we dan maar dat bij de aankondiging van de DJ het feest zou gaan losbarsten. De lichtgevende-tegel-dansvloer was alleszins veelbelovend! Maar toen twee Brusselse omhooggevallen wijven zich achter de draaitafel schaarden en de DJ's van de avond bleken te zijn, werd ik al een beetje onpasselijk. Na 3 uur monotone beats waar heel erg zie-mij-eens-creatief-wezen op gedanst werd, was ik alle hoop op één goeie schijf en dus één danske volledig kwijt en zijn we naar huis geteend. Maar niet voor we er nog ééntje in de Kali zijn gaan drinken. Achter onzen hoek. Arrez!
Om het helemaal te compenseren ben ik vrijdag naar Buschemi gaan luisteren. IN LINT. En ben ik zaterdag naar de foute fuif van Nika's school geweest. IN LINT. En het was zalig. En we zijn pas naar huis gegaan toen de DJ het licht aanstak, om 4 uur. (Denk ik).
Call me a woose. Call me the local loser. I can live with that!