vrijdag 1 april 2011

Onschuldige boon

Ik ben dus vanmorgen met een klein hartje de Medialaan overgestoken, van onze Foodmaker-shop naar de gebouwen van de VMMa. Twee verdiepen de trap op, met twee bakken gevuld met ontbijt, voor de tweede verjaardag van JOE fm. Ik werd meteen met open armen ontvangen door Raf Van Brussel - in de studio! Voor ik het goed en wel doorhad, had ik een koptelefoon op en stond ik voor de micro "want je vindt het toch niet erg om effe iets op de radio te zeggen he??" Maar goed dat ik dat niet van gisteren wist of ik had wellicht geen oog dicht gedaan vannacht...
Wat Raf natuurlijk niet wist, was dat ik er stiekem wel naar uitkeek om hem eindelijk eens live te ontmoeten. (Eindelijk zeg ik, omdat Raf ook in Lint woont en ons dorp drie scheten groot is en maar één supermarkt telt en twee krantenwinkels, wat het eigenlijk ronduit grellig maakt dat we daar überhaupt nog nooit gebotst zijn.)
Ik keek er zo naar uit omdat ik namelijk een heel klein boontje heb voor Raf. Waarom? Omdat hij ongelooflijk lief is (hadden al eens aan de tefefoon gepraat voor een interviewtje voor de krant) en bovendien ook nog eens het type snoet heeft waar ik nogal op val.
Maar 'k zweer het, 't is een onschuldige boon. Vanzelfsprekend! Zo één waar je partner echt niks op kan tegenhebben. (Toch, lieverd?).
Dus als je vandaag eerst mijn brede glimlach ziet, voor je de rest van mij ziet passeren, dan weet je bij deze waar die vandaan komt! ;-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten