Echt grellig hoe graag je je kind kan zien... Het is een gevoel dat maar blíjft groeien, ook al denk je telkens "erger dan dit kan het nu echt niet meer worden!".
Het is grellig omdat dit gevoel van intense liefde bij mij vaak gepaard gaat met angstgevoelens. Als je iemand zó graag ziet, word je panisch bij de gedachte dat er ooit iets mis zou lopen. Ik ben van nature uit geen doemdenker. Maar als het om mijn lieve meid gaat, voelt alles aan als porselein. Het is voor altijd mijn taak om die broosheid van haar te beschermen. Lieve schat, ik koester je vanuit het diepst van m'n hart.
Want ervaring heeft me helaas onder shock geleerd hoe fragiel moederliefde kan zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten