Bang hartje

"Nog 2 keer slapen en je mag naar je nieuwe school!" Tot hiertoe reageert Nika steeds met een brede glimlach als we het onderwerp school aansnijden. Mijn hartje wordt daarentegen elke dag een beetje kleiner. Nika heeft een goeie start nodig. Als er iets tegenzit, hoe klein dat ook mag zijn, durft ze daardoor helemaal in een negatieve spiraal te komen. Wij weten dat afleiden dan de beste remedie is. Maar weet de nieuwe juf dat ook? Ik ben zo bang dat er na die 2 heerlijke maanden van rust en geluk terug een sippe snoet gaat verschijnen. Misschien maak ik me om niets zorgen, maar die donkere ochtenden van vorig schooljaar zitten nog veel te vers in m'n geheugen... Ik wil gewoon dat mijn engel gelukkig is. En zorgeloos. Een vrolijke kleuter! Vanavond ontmoeten we de nieuwe juf. Ik ga haar stilletjes mijn bezorgdheid vertellen. Niet omdat ik per se pré-paniek wil zaaien of omdat ik de aandacht op het negatieve wil gaan leggen. Maar vooral omdat ik hoop dat, áls ze nog één hand vrijheeft op 1 september, ze die van Nika er bij 't binnenstappen heel even wil insluiten...