zondag 29 mei 2011

Voor Sam

Sommige dingen zijn zo hard en zo oneerlijk dat ze pijn doen in elke vezel van je lijf. Het is een pijn waarvan mensen zeggen dat ze met de jaren betert, maar dat kan ik echt onmogelijk geloven.
De wereld had jouw stralende glimlach moeten leren kennen, lieve Sam. Je vrolijkheid en je groot hart hadden haar beslist een stuk mooier gemaakt.
Elke keer verbaas ik me weer over jullie kracht en eindeloos positivisme, lieve Jim en Dora. Hoe kan je nu zo goed van inborst zijn en dan zoveel verdriet moeten incasseren.
Ik heb het nooit begrepen. Ik zal het ook nooit begrijpen.
Ik denk vandaag alleen maar aan jullie. En blaas in gedachten 5 kaarsjes uit...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten