Wat de eerste weken telkens een ware struggle was, is ondertussen toch al een klein beetje een hobby geworden. Meaning: ze blet niet meer voor ze moet gaan vertrekken. Van enthousiaste vreudgekreten is er echter nog steeds geen sprake.
Vorige week zondag was de apotheose van een jaar oefenen daar: de grote show!
Benieuwd of die investering dus goed gespendeerd was. Heel de familie opgetrommeld. En na 8 keer: "Amai nu ben ik wel eens benieuwd wat jij straks voor ons gaat doen hoor!", was het duidelijk: ons mieke was zenuwachtig. Met een klein hartje, een stil stemmetje en haar armen om mijn benen kwam ze me melden: "Mama, ik denk dat ik toch maar niet mee doe aan die show." Afleiding was aan de orde! Snel onze biezen gepakt en haar afgezet bij de andere danshelden van de kleutergroep.
Een half uurtje later schuifelden we de zaal in en ik moet zeggen dat ik even zenuwachtig was als onze kleine pruts. Wat hieronder in beeld gebracht is, is dus het resultaat van een jaar oefenen:
Money well spent?
I leave it up to you ;-))
Maar wat zeker was: toen we na de show terug naar huis wandelen, zag ik een gelukkig kind - trots op haar prestaties...
You R.O.C.K.E.D. lieverd. Mammie was bere-trots op jou... xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten