Ik heb zoveel zin in tennis (maar dan buiten en niet onder een ballon). Ik wil van m'n tuin gaan genieten en dingen planten en zien groeien. Ik wil mijn dochter leren fietsen en zelf ook mijn nieuwe fiets uit de donkere garage halen. Ik hunker naar dat eerste terrasje: met een dun truitje, uit de wind, snoet in de zon.
Ik ben daarstraks voor 't eerst een toertje gaan lopen. Mijn hele lijf riep om beweging en gezonde lucht. 't Was nog frisjes, maar niet meer koud. Echt zalig vind ik dat aftellen naar lente en zomer. Ik moet ook dringend leren die twee seizoenen meer te koesteren op 't moment dat ze er zijn en niet alleen als ze nog te ver weg zijn of alweer voorbij.
Sinds deze week kunnen de ramen ook weer de hele dag open boven. Resultaat is 's avonds heerlijk frisse lakens om tussen te kruipen en 's morgens een kop gevuld met verse lucht. Ook dat doet geweldig deugd!
Ik duim echt dat nieuwe vrieskou of ellendige donkere regendagen mijn lentekriebels niet meer gaan uitwissen. Genoeg viezigheid op ons donder gehad. Tijd voor wat we allemaal zuur verdiend hebben: opklaring!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten