Over Turkije en vooroordelen

Dennis en ik hebben nooit eerder aan Turkije gedacht als vakantiebestemming. Tot voor 5 jaar was de hoofdreden hiervoor dat we verre reizen verkozen 'zolang het nog kon'. De laatste 5 jaar was hier eigenlijk maar één reden voor: we hadden een ton vooroordelen over dit land als vakantiebestemming.
Dit jaar hebben we ons toch laten verleiden. En een deel van die vooroordelen bleken waar te zijn. Maar Turkije heeft ons op vele vlakken ook aangenaam verrast.
Ik som een aantal vooroordelen die we hadden even op, maar weerleg ze ook waar nodig:

Vooroordeel 1: Als je je hotel buitenstapt, valt er geen kloot te beleven.
Is deels waar. Aan de voorkant van ons hotel een hele straat met het ene brol-hol naast het andere. (Overal staat 'fixed price', maar wie dat gelooft is geweldig in 't zak gezet.) Verder niks interessants te bespeuren. Maar... Je kan ook voor geen geld een busje nemen en naar watervallen gaan kijken, een terrasje gaan doen aan het jachthaventje van Side en een Efes-pils drinken naast het kabbelende water of rondkuieren op de oergezellige markt van Manavgat. En das dan nog maar het weinige wat wij gedaan hebben. Antalya-stad moet je naar 't schijnt het gevoel geven dat je ook hebt als je door de smalle straatjes van pakweg Kreta of Liguria wandelt. En daar hou ik gewéldig van (niet geraakt wegens 1 uur bus en dus 3 kwartier teveel met dochter van 4 erbij).

Vooroordeel 2: Je moet overal afdingen.
Waar. Helemaal waar. Het enige wat ik gekocht heb is een kasjmieren sjaal, een prinsessenpakje voor Nika en een paar oorbelletjes en zelfs toen al hing dat pingelen instant m'n frak uit. De regel is de helft geven van wat ze eerst vragen, maar zelfs als je daarin geslaagd bent, voel je je bij 't buitenstappen nog waanzinnig in je k*nt gen**kt.

Vooroordeel 3: Turkije is by far de meest toeristische toeristische bestemming op aarde.
Waar. Helemaal bevestigd. Elke Belgische marginaal heeft volgens mij wel eens een reis naar Turkije geboekt, al dan niet op afbetaling. En als je het gecummuleerde IQ van het gehele Belgische Jetair-busje waar we opzaten in de motor van dat busje had gestoken, waren we wellicht achteruit naar ons hotel gereden. De vraag is maar hoe hard je je daarin moet ergeren. Eens van de bus gaat ieder zijn weg en bepaal je zelf hoeveel omgevings-ergernis je toelaat, toch?

4/ De Turkse hotels zitten vol Russen. En Russen is het soort dat je niet naast je aan 't zwembad wil hebben en al zeker niet naast je aan tafel wil. Iemand moet die mensen echt eens een keer uitleggen dat 'all-you-can-eat' niet synoniem staat met 'all-you-can-put-on-a-plate-and-then-DON'T-eat'. De truuk bestaat er echter in te surfen op alle mogelijke reis-beoordelings-sites zoals Zoover en te zoeken naar hotels die Rus-vrij zijn. (Er stond niet bij dat het onze het buitenverblijf was van geheel vakantiegaand Duitsland, maar kom, we hebben de après-ski-schlager bij het aperitief er met de glimlach bijgenomen ;-))

Ik denk dat ik hierbij onze grootste vooroordelen opgelijst heb. Zoals je ziet heb ik de meeste ervan meteen ook al weerlegd of alleszins toch de meeste scherpe kantjes er van af kunnen halen.
Maar ik voeg er ook graag nog een aantal pro-Turkije-statements aan toe:

1/ Op 3 uur vliegen ben je in Turkije redelijk zon-zeker in oktober. We hebben gemiddeld 26 graden gehad en het zwembadwater was voor deze kouwkakker nog net doenbaar.

2/ Nergens in Europa vind je 5-sterrenhotels van 't niveau van de Turkse resorts en al zeker niet voor dezelfde prijs. Ons prachtige hotel was gedurende 12 dagen echt onze nieuwe 'thuis', de tuinen, zwembaden, bars enz waren prachtig en we hebben heerlijk gegeten.

Eens je kids hebt is Turkije eigenlijk echt een geweldige hit. Ze hoeven niet te lang te vliegen, hebben geen last van jetlag, worden van 's morgens tot 's avonds geanimeerd en kunnen een hele dag door alles afluizen wat hun hartje belieft zonder dat moeder en vader op 't eind van de rit een rekening gepresenteerd krijgen die hoger is dan de basisprijs van de reis.

Wij hebben genoten, Nika heeft genoten.
En op de vraag "Waar ben je op reis geweest?", antwoord ik voortaan zonder schroom:  "Naar Turkije, en 't was heerlijk!" ;-)