Nu onze dochter nog aan zee is tot wij morgen zelf terugkeren, genieten Dennis en ik van een soort van puberale "vrijheid". Niet dat een kind in huis heben een last is; als je erin zit gaat alles vanzelf. Maar nu ze er zo eens even niet is, betrap ik mezelf erop dat ik echt wel geniet van het niet-hoeven-rekening-te-houden-met.
Ik blijf 's morgens een half uur langer liggen dan anders en ben dan zelfs nog een kwartier vroeger op 't werk! Ik hoef niet na te denken over wat we gaan eten; er komt wel iets uit de vriezer getuimeld, of we eten gewoon glazen boterhammen. Geen gekibbel over wie babysit van dienst is en wie een pintje kan gaan drinken: we gaan gewoon synchroon-gewijs op de lappen. Pfieuw!
En uiteraard, vijg als ik ben, tel ik de uurtjes al wel stilletjes af tot het weerzien morgenmiddag. Maar ondertussen voel ik me graag nog heel effe op en top vrije vrouw ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten