donderdag 29 juli 2010

Wat een moeder lijden kan...

Dinsdag hebben Susana en ik ons van onze beste moederkant laten zien.
We zijn - samen met de rest van België - met de kids naar Plopsaland geweest!
Na 3 uur (3 F*CK*NG UUR!!!!!!!!) met 4 kibbelende kinderen op de achterbank - "Nee paarse koeien bestaan NIET!!!!!" en "Ik wil nu in het midden zitten anders geef ik over!" (en het nog doen ook) - bevonden we ons eindelijk IN het park.

Eerste attractie: Bos van Plop. Het hol van Plop ja!! Als sardienen in een blik hebben we anderhalf uur(!!) aangeschoven in een donkere, niet verluchte hangar, opgedeeld in 500 slangen-rijen. De eigenaars moeten gedacht hebben: "we zorgen dat het hier 40 graden is, dan kunnen al die klein mannen voor zekers niet meer ademen. En als ze dan van hun sus vallen, bleiten ze niet meer".
Echt van den hond...

Na een frisse pint hadden we er opnieuw een beetje moed in en vonden we een uur aanschuiven al peanuts.
We hebben 5 attracties gedaan op 7 uur tijd. Byzonder frustrerend...
Maar de kids waren door 't dolle heen. Nika's blik 1 milliseconde voor we van de reuze-splash afgleden, was G.O.D.D.E.L.I.J.K.! En de stralende glimlach op die 4 guitige snoeten was me 300 uren aanschuiven waard.

Les voor volgende keer: ga op 1 september naar Plopsa. Wedden dat het vlotter gaat? ;-)

1 opmerking:

  1. Ik ga mee op 1 september (maar dan zonder Jules, is zijn eerste dag school, snif, snif..) Wij hadden gelukkig een patatje dat even content was met de fonteinen en de speeltuin.. Leuk je nog s te zien, we maken snel werk van een "pintje" :-) xx

    BeantwoordenVerwijderen