't Is officieel. Ik voel me V.E.T.Hoe graag ik me ook zou laten flatteren door mensen die lief het tegenovergestelde opperen, het is zo zeker als een feit: ik voel me VET en er MOET iets gaan gebeuren.
Door die 4 kilo ("wat is 4 kilo??" hoor ik je denken, maar geloof me: ze zitten OVERAL. Het lijken er wel 4 x 4...) ben ik ook nog maar moeilijk vriendjes met mezelf de laatste tijd. Ik loop geen venster meer voorbij zonder me te ergeren in "teveel vanvoor" en "teveel vanachter". En als Dennis 's morgens zegt "je ziet er goed uit liefje!" zeg ik in dezélfde seconde nog "zal wel met die dikke kont!". Hij teleurgesteld (sorry ventje, ik meen het echt als ik zeg dat ik blij ben met je complimenten, zonder zou ik me beslist nóg slechter voelen!), ik gefrustreerd.
DUS: er moet iets gaan GEBEUREN.
DUS: er moet iets gaan GEBEUREN.
Ik ga voortaan minder eten. Ook al smaakt alles me ZOOO hard. Eén bord: een kleintje. En dan stoppen.
Daarnaast heb ik m'n loopsloefen in m'n valies-voor-10-dagen-zee gestoken, m'n oude MP3 terug uit de kast gehaald (als ik een centje over heb koop ik EINDELIJK een iPOD) en m'n collegaatje gevraagd om nog eens wat muziek voor me te downloaden (nije, de moe wet nog altijd ni hoe ze muziek moet downloaden).
Dus met Live, Skunk Anansie en Editors in m'n oren ga ik gaten in de zeedijk lopen.
En misschien passeer ik toch ook nog heel even de apotheek voor "een handje hulp" ;-)
Ik wil echt weer STRAK én POSITIEF zijn. En dat mag op relatief korte termijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten