365 dagen...

Liefste boemeke,

Het is vandaag exact een jaar geleden
dat je gestopt bent met vechten
dat je de zon omruilde voor de sterren,
en koos voor de eeuwige rust.

M'n hoofd wil het soms nog niet vatten;
want ik kan toch zo moeilijk ont-hechten.
De herinneringen aan vroeger worden alsmaar mooier,
de gedachten aan lang geleden raken maar niet gesust...
 
Geld zou ik geven om je nog eens te horen.
Een arm en een been om je nog eens te zien.
Maar ik mag je in je rust niet storen,
dus moet ik straks maar hopen op een mooie droom misschien...

'k Heb je al zo vaak willen bellen;

heb me al vele keren net niet vergist.

Hoe vertel je iemand die er al 365 dagen niet meer is
dat je haar nog steeds zo hard mist...

 

xxx

PS: Geef je kleine Sam daarboven een lieve knuffel van me?
Ze is gisteren namelijk 7 geworden...