woensdag 7 maart 2018

Brief aan mijn dochter


 Lieve Nika,

Ik weet niet hoe het komt dat ik nu plots zo’n zin heb om jou een brief te schrijven.
Misschien doordat we net zo’n zalig lang weekend onder ons tweetjes achter de rug hebben?
Of omdat we tegenwoordig zo’n goeie gesprekken kunnen voeren, jij en ik?
Of omdat ik besef dat je groter dan groot wordt en de bezorgde mama in mij daardoor een beetje naar boven komt?

Er zijn zoveel dingen die ik je zo vaak wil zeggen. En omdat ik ze niet altijd allemaal gezegd krijg, en omdat woorden ook zo snel vervliegen, wil ik ze graag een keertje voor jou op papier zetten.
Voor later ofzo. Of gewoon voor nu 😉.

Ik zie je graag, Nika. Laat me daar maar al eens mee beginnen. Ik zie je ZOT graag.
Als in ‘tot de maan en terug’.
Als in ‘zo graag dat ik je wil vasthouden om je nooit meer los te laten’.
Wanneer jij later zelf kindjes hebt, ga je begrijpen hoe diep de liefde van een mama kruipt.
Die vertrekt als een warme bol vanuit je hart, en siddert helemaal door tot in de puntjes van je tenen. Die geeft je soms het gevoel dat je hartje gaat overlopen.
Die zorgt ervoor dat je dingen gaat zeggen, zoals ik je ze nu ga zeggen:

Vertel me je verdrietjes, lieve schat. Je angstjes en je twijfeltjes.
Ik sta altijd klaar voor je, met een luisterend oor, open armen en een brede schouder.
Hou je asjeblief nooit in omdat je bang bent dat ik boos ga worden. Want zelfs als ik al eens boos zou reageren, weet dan dat er onder dat laagje boosheid eerst een laagje bezorgdheid zit, en daaronder een héle grote berg liefde.
Maar vertel me asjeblief ook over je gelukjes, je lachjes en de vlinders in je buik. Die momentjes wil ik zoooo graag samen met je kunnen delen, en voor altijd koesteren.

Maak steeds je eigen keuzes. Op dezelfde slimme en kordate manier als je dat nu al doet. Ik ben altijd zó trots op jou als je dat doet... Doe geen dingen waarvan je buikje je zegt dat ze niet goed aanvoelen. Maar durf wel kei-hard te gaan voor de dingen die wél goed voelen.
Spreid je vleugels en word alles wat je zo graag worden wil!
Je papa en ik zullen altijd je grootste supporters zijn.

En wees voorzichtig, lieverd. Al-tijd. Pleasssssseeeee…
Ik weet dat ik je moet loslaten en dat je alleen maar groot kan worden als ik af en toe mijn hand van boven je hoofdje haal. Maar oooooohhhh wat heb ik het daar soms moeilijk mee…
Dus beloof je me dat je voorzichtig doet? Dan beloof ik dat ik probeer los te laten af en toe.

Zoek geluk in alles om je heen, maar allereerst in de kleine dingen.

En tot slot: geef zoveel als je kan, met dat grote hart van jou.
Want wie gul is met liefde, krijgt tonnen liefde terug, dat staat vast.
Maar hou dat éne speciale plekje in je hart vrij voor iemand die jou en al je liefde verdient…

Ik hou van jou liefste Niki,
met heel m’n hart…

Mama xxx

Geen opmerkingen:

Een reactie posten