Mijn dochter is deze week op paardenkamp. Of beter 'paarden-omnisport-kamp'.
En dat heeft zo al zijn voeten in de aarde gehad...
Zo bleek onder andere ...
... dat onze paardenfreak plots meer geïnteresseerd is in kippen en hun eieren dan in paardrijden, en gisteren eigenhandig besliste "ik ga vandaag niet paardrijden, maar alleen maar eieren zoeken", wat dus een onverwachtse focusverlegging van 'paarden' naar 'omnisport' opleverde.
... dat mijn voorstel om die zelfgeraapte eieren misschien ook zelf op te eten (binnen het kader van ons continue 'probeer-eens-iets-anders-dan-wortelpurree-te-eten' voortgangsproject) helemaal van de hond was: "Neeeeeee mamaaaaaaa, dan gaat het kuiken dood!!!!!!!!!!". Zo moest ik dus om 8u15 vanmorgen het verschil tussen bevruchte en onbevruchte eieren uitleggen aan een 6-jarige. (dus ja, ook kippen en hanen 'knuffelen' sinds vandaag).
... dat kampgenote Lara een ongelooflijke sloor is met een waanzinnig straf verhaal: dat jonk heeft een tijd geleden toch wel niet zo'n grote amandelen gehad - in haar longen nog wel! - dat ze begot geen lucht meer kreeg. Hebben ze dat kind haar amandelen er dus uitgehaald, vervolgens kleiner gemaakt, om ze tot slot terug te kunnen steken. Opnieuw in haar longen, begot. Nu gij...
Om maar te zeggen: 't zijn geen kampen meer als vroeger. Waar je kon kiezen tussen tennis of tennis. En als je geluk had en de monitor was van 't slag dat eens zot dierf doen, werd er misschien ook wel eens een zakdoek gelegd.
Nee hoor, die kampen van nu, das 200% pure sensatie!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten