Over verjaren

Ik ben ZOT op verjaren. Je wordt er uiteraard niet jonger op, maar uiteindelijk is het ook maar een dag ouder en niet ineens een volledig jaar zoals velen paniekerig doen uitschijnen. Ik hou van de smsjes die één voor één piepen, ook al hebben mensen daarvoor misschien een reminder in hun gsm moeten zetten. Ik vind verjaardagskaarten in m'n brievenbus zalig, ook al zijn het er sinds het digitale tijdperk steeds minder (of komt het misschien gewoon doordat ik er eigenlijk zelf nooit stuur maar er alleen graag krijg??) Ik vind de rijen Happy B-Days op mijn FB-wall zelfs prettig! Het zijn nl allemaal mensen die heel even de tijd hebben genomen om je hun glimlach te sturen. Mooi is dat, toch?!
December was van kinds af aan al een feestmaand: eerst de Sint op bezoek, dan verjaardagskaarsjes uitblazen en dan bergen kerstcadeaus uitpakken. Allemaal op 3 weken tijd. Teveel in een korte periode? Belange ni jom! Ik denk dat de enige die daar een probleem mee had, de portemonnee van mijn ouders was ;-) Ik genoot met volle teugen...
And today I'm gonna do what a birthday gril's supposed to do: ik ga lang in bad, m'n haren wassen. Dan een nieuwe outfit voor vanavond kopen. Vervolgens me door m'n man laten trakteren voor de lunch. En er dan héél erg lang over doen om me klaar te maken. Ik lach de hele dag. En als ik in de auto zit beeld ik me stilletjes in dat iedereen ZIET dat ik jarig ben, omdat er zo'n lichtgele verjaardags-glow rondom mij hangt of zo. En vanavond wil ik dansen in café de Welkom. Ik wil er een gewéldige lap op geven. Omdat 34 een speciaal getal is? Ik dacht het niet. Gewoon omdat verjaren TOP is ;-) x