Nu de verjaardagsgekte achter de rug is, ben ik eigenlijk blij dat het gewoon weer maandag is. Niet als je werkende mens bent en 2 uur moet kloten over 10 kilometer, daar ben ik me heel erg van bewust. Maar wel als je in mijn luxeschoenen staat en je tijdelijk als een gepensioneerde kan gedragen. Mijn lijf en gehele mindset snakt naar cocoonen. Naar wasje draaien, kookje doen, filmpje loeren. En met een bewust volledig leeggehouden agenda voor me, ga ik me dat dus ook allemaal heerlijk permitteren!
Ondertussen beginnen de eerste werkkriebels toch ook stilletjes hun kopjes op te steken, als krokusjes doorheen een sneeuwlaag. Ik heb eigenlijk echt wel zin om m'n tanden nog eens ergens in te zetten en de werkadrenaline opnieuw door m'n aderen te voelen stromen. Ik heb te lang op automatische piloot gedraaid en teveel knoppen afgezet. Dus hoogtijd om weer wat alerter te worden!
Ik neem eerst een tasje koffie terwijl ik een verdrietige vriendin opbel, en met de andere helft van m'n gedachten ben ik bij iedereen die vandaag z'n leven waagt om z'n pré te gaan verdienen. Sterkte moedige maatjes!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten