Een vriendinnetje van me verloor deze week haar schoonpapa. Ik zei haar dat je schoonpapa verliezen na zoveel jaar samenzijn met je man, een beetje als je eigen papa verliezen is.
Zo zie je maar hoe relatief bijvoorbeeld de gezelligheid van feestdagen is: de mooiste tijd van 't jaar als je goed in je vel zit, vind ik persoonlijk. Maar voor mensen die recentelijk of in die periode iemand verloren hebben, voor mensen die geen partner hebben, of voor wie het financieel moeilijk heeft, kan ik me inbeelden dat die berg gemoedelijkheid plots niet meer dan wollige waanzin lijkt...
Ik ga dus dit jaar proberen af en toe een beetje van m'n warmte voor hen te reserveren. Noem het gerust mijn 'Kerstvoornemen'. Is zo eens iets anders dan 'Nieuwjaarsvoornemens', want als er één ding is waar ík dan weer een hekel aan heb...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten