Me-time

Ik mis de tijd die ik tot voor 3 weken voor mezelf had. Ik mis de hele relaxte sfeer. "En ge werkt al maar drieënhalve dag in de week, gulzigaard!" hoor ik u terecht snuiven. I know. Maar je leeft naar wat je gewoon bent. En nieuwe gewoontes wennen nu eenmaal bijzonder snel ;-)
Zo ben ik dus elke woensdagnamiddag thuis, wat heel erg fijn is, maar die halve dag is zó volgepramd en dus ook zó gepasseerd; I'll show you: 12.30u (nog net op tijd) Nika afhalen van 't school. Naar de bakker. Samen eten. Buurmeisje komt spelen. Terwijl wasmachine uitladen en insteken. Afwasmachine uitladen en vullen. Artikeltje schrijven. Glaasje wijn drinken met vriendinnetje aan de keukentoog (er mag ook wat vrouwenfun bijzitten he!), zwemzakken maken, hond uitlaten, 16u. Pfffff. Ademen.
Auto in met 2 giechelmiekes, kleedhok in met 2 giechelmiekes. 3 bikini's aandoen, 3 haardossen bundelen, 3 paar botten en jassen en kleren en een handtas buitensleuren en in een kastje proberen te prammen, terwijl paar bandjes opblazend en hup... 't water in. 17u. Pfffffff. Ademen. 
3 kwartier zwemmen, 3 haardossen wassen (mét shampoo), 3 lijfjes drogen, 3 sets kleren aantrekken die niet meewillen wegens precies toch niet goed genoeg afgedroogd, 3 haardossen ontknopen (waarbij die van m'n dochter qua ontknopingsdramatiek met stip op nummer één staat - grrrr!!). 18u. Pfffffff. Ademen.
3 monden voeden (ja we gingen ook een hapje met de bomma eten in 't zwembad; daar draaide de hele uitstap eigenlijk om), "geen honger want buikpijn" en "nee ik luister gewoon NIET en gooi dus zoals verwacht mijn vol glas water tegen de grond". Spaghetti overal behalve in de buik (want die doet pijn, right!). Glas cava over de tafel (mijn enige redding tijdens het stress-diner en die gaat dan voor m'n ogen tegen de kust) - ik kan bijna janken! 20u. Pffff. Ademen...
Naar huis haasten want al veel te laat voor een weekdag, onderweg sms "sorry buurvrouw, je dochter komt eraan met vertraging", slapend kind de trap op sleuren, jas en botten en veel-te-smal-colltruitje slapend in bed proberen uit te krijgen. Deur toe. 20.30u. Pffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff. ADEMEN!!!!
En dan besloot de vermoeidheid welgeteld één uur later al een eind te maken aan m'n welverdiende me-time. Dus zo sloot ik m'n woensdag af: uitgeteld om 21.30u.
Morgen gaan we IETS het anders aan pakken: ik ga om 9u naar de kapper. En lees wat. Of niet. Ik vraag een koffie. En nog één. En lees wat. Of niet. THAT'S IT.
Tot 15u. Dan transformeer ik weer in soepertroeper-pasoplaatmepasseren-vliegoverenweer-hierbenikal-mammie! ;-)