In frennen

Net terug van 2 daagjes zee; blits maar zalig. Ongelooflijk hoe je daar aankomt en meteen overvallen wordt door dat geweldige vakantie-gevoel.
Wat daaraan voorafging, wat net iets minder blits. OMG...
Ik ging vrijdagavond een rustig pintje drinken met Valérie en Jan. Heel gezellig bijgekletst. Rustig dus. Toen kwam Charlotte erbij en werd het nog wat gezelliger. Er werden nog wat wodka's op de toog bijgekletst. En toen kwamen mijn 2 vroegere buurjongens, waarvan ik er eentje los 15 jaar niet meer gezien had, ons ook nog vervoegen en toen... tja, toen was het om zeep. Toen de Kali zonder woorden aan de laatste tooghangers aankondigde dat het wel geweest was, kon ik de verleiding helaas niet weerstaan om toch nog mee te gaan kijken of de Sfinx ons wel nog wilde.
Zo gebeurde het dus dat ik om half 6 in mijn bed ben gestrompeld voor een nachtrust van toch wel de volle tweeënhalf uur. Ik moest namelijk om half 10 met dochterlief in de zwemles staan. Een gezellige 40 graden in de kleedkamers en 6 liter wodka in 't systeem - heerlijk!
Resultaat: volledig in frennen.
Learning: De Weirt, ge zijt te oud geworden voor zo'n uitschuivers. Niet dat het niet gezellig was, integendeel. Ik moet nog steeds glimlachen om de (weliswaar ietwat troebele) herinneringen. Maar mijn lijf is duidelijk niet meer in staat om zo'n berg onnozelheid te verwerken.
Soit, als ik vandaag nog eens vroeg ga slapen, hoop ik er morgen, dag 3, min of meer door te zijn.
En dan ga ik op spoedcursus nee-leren-zeggen ;-)