Vroeger keek ik hier enorm tegenop. Ik werd er zelfs een week op voorhand al helemaal slechtgezind van. Ik had toen namelijk een hekel aan alleen thuis zitten en miste Dennis enorm als hij weg was.
De laatste jaren heeft zich op dat vlak een lichte trendwijziging voorgedaan. Niet dat ik nu letterlijk sta te springen om m'n man te zien vertrekken of z'n valies alvast heb klaargezet in de gang, dat niet neen. Maar ik merk dat ik eigenlijk wel stilletjes geniet van eens alleen te zijn. De moederkloek in me komt dan ook plots heel prominent naar boven. Geen nood aan op de lappen gaan, gewoon lekker thuis cocoonen. Daarnaast betekent dit ook dat ik m'n dochter in die dagen eens helemaal voor mij alleen heb. Ik beloof haar al van op voorhand dat we echt leuke mama-Nika-dingen gaan doen, en ik plan ze ook effectief te gaan uitvoeren. Ik hoop dus maar dat zij het ook gezellig gaat vinden zo onder ons tweetjes en dat ze haar grote held niet te erg gaat missen. Dus als je me zoekt de komende dagen, is de kans groot dat je me thuis vindt ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten